Πέρυσι, που είμαστε μικρότεροι προσεγγίσαμε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου μέσα από την εικαστική τέχνη. Φέτος ξέρουμε περισσότερα, μαθαίνουμε την Ιστορία και μπορούμε να ασχοληθούμε με πιο "δύσκολα" πράγματα. Ποίηση και λογοτεχνία λοιπόν. Μαζί με τα αποσπάσματα από το βιβλίο της Ζωρζ Σαρή "Τα γενέθλια" διαβάζουμε ποιήματα και ακούμε τραγούδια. Έχουμε μετατρέψει την τάξη μας σε μια τάξη από το σχολείο της κυρίας Ξένου. Η δασκάλα μας είναι η κυρία Ρίτα, η δασκάλα της Άννας. Αν μπει κάποιος μεγάλος σηκωνόμαστε αμέσως όρθιοι, "κλαρίνο" που λέει κι η Ζωρζ Σαρή στο βιβλίο της και κάνουμε πως τραγουδάμε ένα χαζό τραγουδάκι. Κάτω από το θρανίο όμως κρύβουμε τα απαγορευμένα βιβλία. Μιλάμε σιγά γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα μας ακούσει και τότε... ποιος ξέρει που θα βρεθεί η κυρία Ρίτα, η κυρία Ξένου και οι άλλες δασκάλες του σχολείου. Στον πίνακα η ημερομηνία γράφει Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 1972.
Το πρωί η κυρία Ρίτα μας διάβασε ένα ποίημα του Τούρκου ποιητή Αζίζ Νεσίν. και μας ζήτησε να της πούμε τι νιώσαμε ακούγοντάς το.
Συζητήσαμε και καταλήξαμε πως σε κάθε σκοτεινή περίοδο της Ιστορίας εκείνοι που καταπιέζουν είναι οι λίγοι, όπως και εκείνοι που αντιστέκονται. Αντίθετα οι περισσότεροι είναι όσοι σιωπούν είτε από φόβο είτε επειδή κοιτάζουν τη δουλειά τους. Ίσως γι' αυτό το μεγαλύτερο μέρος του ποιήματος του Αζίζ Νεσίν είναι το "Σώπα", ενώ το "μίλα" ξεσπά στους τελευταίους στίχους. Το ποίημα του Νεσίν μας θύμισε το τραγούδι του Πάνου Τζαβέλλα που είχαμε μάθει πέρυσι, τον κυρ-Παντελή.
Στο τέλος χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες και πήραμε από μία αποστολή: να φτιάξουμε ένα σύμπλεγμα αγαλμάτων που να φανερώνει ποια είναι η ομάδα μας. Όμως πρώτα έπρεπε να πούμε πώς νιώθουμε και τι θέλουμε να δείξουμε στους άλλους με το έργο που θα φτιάξουμε. Η τρίτη ομάδα, των φοιτητών, είχε φτιάξει δύο συμπλέγματα. Και τα δύο μας άρεσαν αλλά τελικά επιλέξαμε το δεύτερο.
Όλες οι ομάδες δουλέψαμε τέλεια! Οι δασκάλες μας είναι πολύ περήφανες για εμάς. Οι παρατηρήσεις μας έδειξαν πως στο μάθημα της Ιστορίας πετάμε! Οι ερωτήσεις μας είναι εξαιρετικές, τόσο που μερικές φορές τις δυσκολέψαμε αλλά δε θυμώνουν καθόλου γι' αυτό. Αντίθετα μας καμαρώνουν και λένε πως αυτό είναι το σωστό: ο μαθητής να ξεπερνά τον δάσκαλο!
1 Comment
ζέτα κλίτσα
11/12/2021 12:35:01 am
Μπραβο για την δραση,Θα μπορουσα να κανω καποιες ερωτησεις?
Reply
Leave a Reply. |
Οι δράσεις της ΤετάρτηςΝα ΄μαστε πάλι εδώ! Με την ίδια όρεξη και το ίδιο κέφι να μάθουμε παίζοντας και να παίξουμε μαθαίνοντας! Archives
June 2018
Categories |
Γραμματομαζώματα... αριθμοσκορπίσματα