Η φετινή γιορτή μας φτιάχτηκε από μικρά στιγμιότυπα από την μαύρη επταετία της Δικτατορίας και τη θυσία του Πολυτεχνείου. Συνεργαστήκαμε πολύ όμορφα με την Β' και την Ε' Τάξη. Το Δ1 με την κυρία Αναστασία και την κυρία Γεωργία, τη θεατρολόγο μας είχαν ετοιμάσει έναν υπέροχο αυτοσχεδιασμό με την κήρυξη της Δικτατορίας της 21η Απριλίου του 1967 μέχρι την κατάληψη του Πολυτεχνείου και την εισβολή του τεθωρακισμένου άρματος στις 17 Νοέμβρη. Το Δ2 με την κυρία Ελευθερία είχαν αναλάβει να παρουσιάσουν τη λογοκρισία και μας συγκίνησαν μέσα από το ποίημα του Αζίζ Νεσίν "Σώπα, μη μιλάς" και το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη "Αρνιέμαι". Ακολούθησε η Ε' Τάξη με τον κύριο Κώστα που μας μετέφεραν στο Πολυτεχνείο όπου κλεισμένοι οι φοιτητές μετέδιδαν από τον ραδιοφωνικό σταθμό που είχαν φτιάξει. Ήτνα τόσο αληθινό που νιώσαμε σαν να ήμαστε εκεί μαζί τους! Τελειώσαμε με τα μικρά μας της Β' Τάξης που μας τραγούδησαν ένα δύσκολο τραγούδι και μας έκαναν να νιώουμε περήφανοι και αισόδοξοι... Δεν ήταν μεγάλη γιορτή αλλά τα αποστάγματα των βιωματικών μαθημάτων που είχαμε κάνει στην τάξη. Άλλωστε πιστεύουμε πως οι εθνικές επέτειοι είναι πάνω απ'όλα μαθήματα Ιστορίας!
0 Comments
Leave a Reply. |
Οι δράσεις της ΤετάρτηςΝα ΄μαστε πάλι εδώ! Με την ίδια όρεξη και το ίδιο κέφι να μάθουμε παίζοντας και να παίξουμε μαθαίνοντας! Archives
June 2018
Categories |
Γραμματομαζώματα... αριθμοσκορπίσματα