Μας αρέσουν πολύ οι ιστορίες μυστηρίου αλλά και η αρχαιολογία και η Ιστορία. Αποφασίσαμε να διαβάσουμε τη "Μυστική Αποστολή-Το χαμένο ημερολόγιο του παππού" της συγγραφέα Μαρίας Δασκαλάκη που συνδυάζει και τα τρία! Έχει 13 κεφάλαια και για να διαβάσουμε και να συζητήσουμε κάθε κεφάλαιο χρειαζόμαστε μία ώρα περίπου. Υπολογίσαμε λοιπόν πως μας χρειάζονται 14 ώρες φιλαναγνωσίας ή ένας μαραθώνιος ανάγνωσης δυόμισι εργάσιμων ημερών (σαϊνια και στα Μαθηματικά). Φύγαμε!
Το βιβλίο μας μεταφέρει στη σημερινή αλλά και στην αρχαία Ελεύθερνα, μια πόλη της αρχαίας Κρήτης. Το ενδιαφέρον με την Ελεύθερνα είναι πως δεν είναι μινωική αλλά ιδρύθηκε από τους Δωριείς τον 9ο αιώνα.
Στον αρχαιολογικό χώρο της Ελεύθερνας γίνονταν ανασκαφές από τον αρχαιολόγο Νίκο Σταμπολίδη και την ομάδα του τα τελευταία τριάντα χρόνια και έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα με κυριότερη τη Νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας. Εκεί βρίσκεται πλέον το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελεύθερνας από το 2015.
Κεφάλαιο 1ο
Γνωρίζουμε τους πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, την Αριάνθη και τον Δημήτρη καθώς και τη Δανάη, τη θεία τους, που είναι αρχαιολόγος και συμμετείχε από φοιτήτρια στις ανασκαφές του καθηγητή Νίκου Πατμανίδη. Ο Νίκος Πατμανίδης είναι μυθιστορηματικό πρόσωπο πίσω από το οποίο κρύβεται ο καθηγητής Νίκος Σταμπολίδης.
Κάποιοι, όταν επισκέπτονται έναν αρχαιολογικό χώρο, βλέπουν απλά πέτρες. Κάποιοι άλλοι, αφουγκράζονται τον τόπο, κλείνουν τα μάτια για να νιώσουν το αόρατο νήμα που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, παρατηρούν, ψάχνουν, ρωτούν, ερευνούν σαν τη Δανάη και τον καθηγητή.
Μαζί τους επισκεπτόμαστε τη Νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας και αφουγκραζόμαστε τα μυστικά της. Ο Δημήτρης ακούγοντας όλα τούτα τα θαυμαστά ήδη το έχει μετανοιώσει που έχασε τα εγκαίνια του μουσείου επειδή θεώρησε πως θα ήταν βαρετά!
Μα τι είναι η νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας;
Τα οστά ενός αγοριού δώδεκα χρόνων που έζησε και έπαιξε σ΄αυτά τα μέρη χιλιάδες χρόνια πριν, μας εντυπωσίασε. Κι ακόμη περισσότερο πως σ' έναν τάφο διπλανό αλλά μεταγενέστερο βρέθηκαν τα οστά ενός σκύλου, του αγαπημένου του συντρόφου ίσως... Αμέσως μας ήρθαν στο μυαλό εικόνες από την περσινή χρονιά: το "Προσφυγάκι", το βοσκόπουλο με το κουταβάκι του που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας αλλά και τα οστά του αλόγου που βρέθηκε θαμμένο δίπλα στον ιππέα του, που είδαμε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Μιλήσαμε για τους τρεις τρόπους ταφής και τις ταφικές συνήθεις της εποχής, θυμηθήκαμε όσα γνωρίσαμε πέρυσι από την Ιλιάδα του Ομήρου αλλά και για τον τρόπο που θάβονται και κηδεύονται οι άνθρωποι σήμερα, στην Ελλάδα και όχι μόνο.
0 Comments
Leave a Reply. |
Οι δράσεις της ΤετάρτηςΝα ΄μαστε πάλι εδώ! Με την ίδια όρεξη και το ίδιο κέφι να μάθουμε παίζοντας και να παίξουμε μαθαίνοντας! Archives
June 2018
Categories |
Γραμματομαζώματα... αριθμοσκορπίσματα