Η 8η Μαρτίου δεν είναι μέρα γιορτής αλλά ημέρα μνήμης. Μας θυμίζει το παρελθόν και τους αγώνες που έδωσαν οι εργάτριες των ΗΠΑ για να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερη ζωή τόσο για εκείνες όσο και για τα παιδιά τους. Μας υπενθυμίζει ότι όσα κι αν έχουν κατακτηθεί ως σήμερα, υπάρχουν ακόμη πάρα πολλές γυναίκες που πέφτουν θύματα βίας ή άνισης μεταχείρισης, που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση ή στην εργασία.
Δείτε την παρουσίαση και πείτε τη γνώμη σας. Όταν θα γυρίσετε στο σπίτι, μπορείτε να συζητήσετε για όσα μάθατε σήμερα με τους γονείς σας. Σκεφτείτε πως όταν γεννήθηκε ο Νίκος Καζαντζάκης, ελάχιστες γυναίκες πήγαιναν στο σχολείο και μπορούσαν να σπουδάσουν αλλά δεν είχαν δικαίωμα ούτε να εκλεγούν ούτε να ψηφίσουν. Η Γαλάτεια Αλεξίου έγραφε αλλά εξέδιδε τα έργα της με ψευδώνυμο, καθώς κανένας εκδότης δε θα εξέδιδε το βιβλίο μιας γυναίκας, όσο σπουδαίο κι αν ήταν. Η Frida Kahlo από την άλλη μεριά, στην άλλη άκρη της γης πήγε στο σχολείο μαζί με άλλα 35 κορίτσια ενώ στο σχολείο φοιτούσαν 2.000 αγόρια! Οι γυναίκες στην Ελλάδα απέκτησαν δικαίωμα ψήφου μόλις το 1952, λίγα χρόνια δηλαδή πριν το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη. Σε μια εποχή που οι γυναίκες διεκδικούν ακόμη τη θέση τους στη ζωή και την κοινωνία, ας δούμε ένα πολύ όμρφο απόσπασμα από την "Αναφορά στον Γκρέκο". "Παλιά συνήθεια ήταν τότε στα χωριά της Κρήτης, όταν γύριζε το δειλινό ο άντρας από τα χωράφια, να του χει η γυναίκα ετοιμάσει χλιαρό νερό, να σκύβει και να του πλένει τα πόδια. Ένα δειλινό γύρισε ο παππούς μου κατακουρασμένος από τη δουλειά, κάθισε στην αυλή, κι ήρθε η γυναίκα του με μια λεκάνη χλιαρό νερό, γονάτισε μπροστά του κι άπλωσε να του πλύνει τα σκονισμένα πόδια. Ο παππούς μου την κοίταξε με συμπόνοια, είδε τα χέρια της που τα 'χε φάει η καθημερινή λάτρα του σπιτιού, είδε τα μαλλιά της που είχαν αρχίζει κι άσπριζαν, " γέρασε πια η κακομοίρα συλλογίστηκε, άσπρισαν τα μαλλιά της στα χέρια μου ", τη λυπήθηκε. Σήκωσε το πόδι, έδωκε μια στη λεκάνη το νερό και την αναποδογύρισε. " Aπό σήμερα και πέρα γυναίκα, είπε, δε θα μου πλένεις τα πόδια - δεν είσαι μαθές δούλα μου, γυναίκα μου είσαι και κυρά μου ".
Αφού συζητήσετε για το συγκεκριμένο απόσπασμα, δοκιμάστε να το "παίξετε" στη σκηνή της τάξης!
1 Comment
Εύα
3/15/2017 09:16:53 am
Μπράβο και πάλι μπράβο!!! Για να μαθαίνουν τα παιδιά και να μην ξεχνούν οι μεγάλοι...
Reply
Leave a Reply. |
Οι δράσεις μαςΑν θέλετε να ξέρετε πώς τα περνάμε στο σχολείο και τι καινούριο μαγειρεύουμε, βρίσκεστε στη σωστή σελίδα! Archives
June 2017
Categories |
Γραμματομαζώματα... αριθμοσκορπίσματα