Μιλάμε συχνά στην τάξη για τα στερεότυπα. Λέμε πως είναι οι σκέψεις μας, οι εκτιμήσεις μας, οι ιστορίες που φτιάχνουμε για ανθρώπους, ιδέες ή πράγματα πριν καν τα γνωρίσουμε.
Πού έχουν τις ρίζες τους τα στερεότυπα; Μα σε όσα ακούμε γύρω μας, σε μια κακή ή καλή εμπειρία που μας οδήγησε στο να σχηματίσουμε μια εικόνα, σε μια ανάμνηση δική μας ή κάποιου άλλου. Τα στερεότυπα, όταν δεν προσπαθούμε να καταλάβουμε από πού προέρχονται και δεν τα κρίνουμε, παγώνουν και μοιάζουν κάπως έτσι! Θυμάστε την "εποχή των παγετώνων";
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε στερεότυπα, που μας παγιδεύουν και μας κάνουν να γενικεύουμε. Για παράδειγμα αν κάποιος σκύλος με κυνήγησε όταν ήμουν μικρός, θεωρώ όλους τους σκύλους άγριους και τους φοβάμαι ακόμη και τώρα που μεγάλωσα. Υπάρχουν καλά και κακά στερεότυπα; Εσείς τι λέτε;
Σήμερα λοιπόν ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα ακόμη στερεότυπο που πολύ μας προβλημάτισε! Πάρτε χαρτί και μολύβι για να σημειώνετε. Μην βιάζεστε! Σας περιμένουμε... Αρχικά η δασκάλα μας ρώτησε τι μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη Κρήτη. Σκεφτείτε κι εσείς! Για να δούμε! Μην κρυφοκοιτάζετε!
Ύστερα είδαμε μια εικόνα κι έπρεπε να την περιγράψουμε όσο καλύτερα γινόταν.
Όλοι είπαμε πως ο άνδρας της φωτογραφίας είναι Κρητικός κι ας μην κρατάει λύρα. Η δασκάλα μας ρώτησε πού το καταλάβαμε και απαντήσαμε πως μας βοήθησαν τα ρούχα, το μαύρο πουκάμισο, το μαντίλι, τα γένια και το αυστηρό ύφος.
Στη συνέχεια είδαμε ένα βίντεο και είπαμε πώς μας έκανε να νιώσουμε.
Μας γεννήθηκαν απορίες.
Έπειτα χωριστήκαμε σε ομάδες και πήραμε από ένα άρθρο για να το διαβάσουμε και να το συζητήσουμε μεταξύ μας.
Μετά παρουσιάσαμε τα άρθρα μας και στους συμμαθητές μας.
Η αλήθεια είναι πως ξαφνιαστήκαμε! Τα επιφωνήματα έδιναν κι έπαιρναν και η συζήτηση άναψε!
Στο τέλος των παρουσιάσεων το σχεδιάγραμμα ήταν κάπως έτσι...
Ποια είναι η Κρήτη τελικά; Αυτή που πρώτη μας ήρθε στο μυαλό ή η Κρήτη της βεντέτας, της οπλοκατοχής, των ζωοκλοπών, της αρχαιοκαπηλείας, της πρωτιάς στους ανήλικους πότες, των περιβαλλοντικών εγκλημάτων; Η αλήθεια είναι πως στην αρχή νιώσαμε πολύ άβολα και ψάχναμε να βρούμε τι φταίει. "'Ίσως φταίει η σύγχρονη ζωή και η τεχνολογία" έλεγε ο ένας. "Ίσως οι παλιοί άνθρωποι ήταν πιο αγνοί" έλεγε ο άλλος. "Μπορεί να φταίνε τα λεφτά" έλεγε ένας τρίτος "ή η κρίση" συμπλήρωνε ένας τέταρτος.
Μετά από πολλή κουβέντα και αφού πολλά επιχειρήματα έπεσαν στα θρανία καταλήξαμε πως η Κρήτη είναι όλα, και τα θετικά και τα αρνητικά κι όποιος βλέπει μόνο τη μια πλευρά της δε βλέπει όλη την εικόνα. Σκεφτήκαμε τι θέλουμε να κρατήσουμε από την παλιά "Κρήτη", τι θέλουμε να κρατήσουμε, να πετάξουμε ή να αλλάξουμε από τη σύγχρονη. Ως ενεργοί πολίτες του αύριο θα πρέπει να προσπαθήσουμε να φωτίσουμε και να ενισχύουμε τη θετική πλευρά του τόπου μας και να περιορίσουμε όσο γίνεται την αρνητική. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει αν κλείνουμε τα μάτια σε ό,τι δε μας αρέσει. Καταλήξαμε πως ο μόνος τρόπος για να το πετύχουμε είναι η σωστή παιδεία: αυτή που δίνεται στο σπίτι από την οικογένεια, αυτή που δίνεται στο σχολείο από τους δασκάλους μας αλλά κυρίως αυτή που ο καθένας από εμάς πετυχαίνει από μόνος του όταν διαβάζει, εημερώνεται και προσπαθεί να κάνει το καλύτερο για τον τόπο του και τον εαυτό του. Άλλωστε η Κρήτη είναι και το Ινστιτούτο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΤΕ) , το Πανεπιστήμιο Κρήτης, η ζωντανή μουσική σκηνή, ο σεβασμός στην παράδοση, τα φεστιβάλ πολιτισμού, τα μνημεία, τα μουσεία της κι ένα σωρό άλλα!
0 Comments
Leave a Reply. |
Οι δράσεις της ΤετάρτηςΝα ΄μαστε πάλι εδώ! Με την ίδια όρεξη και το ίδιο κέφι να μάθουμε παίζοντας και να παίξουμε μαθαίνοντας! Archives
June 2018
Categories |
Γραμματομαζώματα... αριθμοσκορπίσματα