Ένα γράμμα μας περίμενε σήμερα. Σε έναν όμορφο ροζ φάκελο. "Για τη Δ' Τάξη" έγραφε απ' έξω. Μας το έστειλαν λέει από ένα Δίκτυο Τέχνης και Δράσης "Οι άνθρωποι με τα μπαλόνια" . Μπα, εμείς το μόνο δίκτυο που ξέρουμε είναι το διαδίκτυο... Τα μπαλόνια όμως μας κίνησαν το ενδιαφέρον! Τον ανοίξαμε γρήγορα γρήγορα και διαβάσαμε το γράμμα που ταξίδεψε μέσα του. Δεν τα καταλάβαμε όλα με την πρώτη. Οι δασκάλες μας το ξαναδιάβασαν και μας εξήγησαν όσα δεν είχαμε καταλάβει. Ουπς! Το είχαμε ξεχάσει αυτό! Είχε περάσει βλέπετε τόσος καιρός από τη συμμετοχή μας στη δράση "Μια ζωγραφιά για τον Κορυδαλλό" . Αναρωτιέστε πώς νιώσαμε; Χμ, αν γνωρίζετε το ποίημα "Πρωινό άστρο"* που έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος για την κόρη του, τότε ξέρετε πως νιώσαμε. Οι δασκάλες μας είπαν πως αυτό που κάναμε εμείς για τους ανθρώπους αυτούς ήταν σαν να βρίσκονταν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο κι εμείς να τους ανοίξαμε ένα παράθυρο. Δεν μπορούν ακόμη να το ανοίξουν και να βγουν έξω αλλά μπορούν να δουν τον κόσμο, να θυμηθούν τα χρώματα, να νιώσουν ξανά την ελπίδα να ανθίζει μέσα τους και τη δύναμη να κάνουν μια καινούρια αρχή. Τους ευχαριστούμε και τους ευχόμαστε να έχουν δύναμη και κουράγιο μέχρι να βρουν ξανά τον δρόμο τους... * Πρωϊνὸ ἄστροΚοριτσάκι μου, θέλω νὰ σοῦ φέρω τὰ φαναράκια τῶν κρίνων νὰ σοῦ φέγγουν στὸν ὕπνο σου.Κοιμήσου κοριτσάκι. Εἶναι μακρὺς ὁ δρόμος. Πρέπει νὰ μεγαλώσεις. Εἶναι μακρὺς μακρὺς μακρὺς ὁ δρόμος. Τὸ παιδί μου κοιμήθηκε κι ἐγὼ τραγουδάω... Δύσκολα εἶναι, κοριτσάκι, στὴν ἀρχή. Τί νὰ πεῖς, δὲν ξέρεις. Δύσκολα εἶναι στὴν ἀρχή. Γιατὶ δὲν εἶναι, κοριτσάκι, νὰ μάθεις μόνο ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι, ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει. Εἶναι νὰ γίνεις ὅ,τι ζητάει ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου, εἶναι νὰ φτιάχνεις, κοριτσάκι, τὴν εὐτυχία τοῦ κόσμου. Ἄλλη χαρὰ δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις. Νὰ τὸ θυμᾶσαι, κοριτσάκι.
0 Comments
Leave a Reply. |
Οι δράσεις της ΤετάρτηςΝα ΄μαστε πάλι εδώ! Με την ίδια όρεξη και το ίδιο κέφι να μάθουμε παίζοντας και να παίξουμε μαθαίνοντας! Archives
June 2018
Categories |
Γραμματομαζώματα... αριθμοσκορπίσματα